Bij toeval kwam ik een paar weken geleden op deze site terecht en een week geleden stuitte ik op de serie verhalen over wat kinderen meemaakten in de tweede wereldoorlog onder de naam ‘Mijn leertijd op het land’. Na het lezen van het eerste verhaal moest ik meteen weer denken wat mijn moeder als jonge vrouw van 22 jaar heeft meegemaakt. Zij werd in 1943 als begeleidster met een groep kinderen, bleekneusjes genoemd, voor 6 weken naar een dorp tussen Weert en Roermond in Noord Limburg gestuurd.
De kinderen, van 7 tot 12 jaar, werden ondergebracht bij boeren en zijzelf bij de kapelaan van de parochie. In Limburg woonde en misschien nog steeds apart van de pastoor, terwijl elders de pastoor en de kapelaan(s) samen wonen in een pastorie. De huishoudster van de kapelaan lag in het ziekenhuis en zou zij de eerste weken niet aanwezig zijn.
Ik heb toen mijn moeder nog leefde opgeschreven wat zij daar heeft beleefd maar moest beloven het nooit te laten zien aan mijn vader of mijn twee broers waarvan Willibrord een halfbroer die een stuk ouder is . Hier volgt haar relaas.
Sinds het begin van de oorlog werkte in een manufacturenwinkel in Amsterdam maar hoe langer de oorlog duurde en textiel op de bon kwam was er weinig te doen in de winkel en werd ik ontslagen. Mijn vader die in het kerkbestuur zat vertelde het aan de pastoor en die stelde voor dat ik als begeleidster van een groep kinderen mee ging naar een dorp in Noord Limburg. Hij was bevriend met de pastoor in dat dorp. Daar aangekomen en na gezorgd te hebben dat de kinderen op verschillende boerderijen ondergebracht waren vroeg de pastoor of ik voor de tijd dat ik daar was de huishoudster van de kapelaan wilde vervangen. De kapelaan was een man van een jaar of 35,40 en ik kreeg een kamer op deze zelfde verdieping als hij.
De eerste dagen was ik druk bezig met het achterstallig onderhoud en zag ik de kapelaan haast alleen bij de maaltijden die ik bereidde. Wat mij wel opviel dat Jozef, zo mocht ik hem noemen binnenshuis, tijdens de maaltijd zo naar mijn boezem kon kijken. Ik had het gevoel dat hij met de ogen mij uitkleedde en ik daar naakt zat. In de badkamer was een douche met een boiler met heet water. Ik was thuis gewend aan een teiltje met warm water waar ik als eerste op de zaterdag in ging en daarna mijn broers. De kapelaan ging meestal elke dag onder de douche. Op de eerste de beste zaterdag was de kapelaan naar de kerk voor het afnemen van de biecht en ik ervan uit ging dat hij wel een uurtje of twee weg zou blijven. Ik kleedde me in mijn slaapkamer uit en stak de hal over naar de badkamer en nam een douche. Niet te lang want de boiler was snel leeg.
Ik droogde me af en ging weer in mij blootje naar mijn slaapkamer. Tot mijn verbijstering zat op de rand van het bed de kapelaan. Bijna vanzelf hield ik een hand voor mijn kutje en mijn onderarm voor mijn borsten. “Kom maar dichterbij Geertruida, doe je handen maar op je rug en laat mij maar eens zien hoe mooi je bent”. Ik bleef stokstijf staan en de kapelaan kwam naar me toe en pakte mijn handen en legde die op mijn rug. Ik schaamde me zo naakt voor hem te staan die mijn borsten voelde en met zijn hand over mijn kutje ging. Hij draaide me om en ik voelde zijn handen over mijn billen strijken. De kapelaan draaide me om en zei tegen me. “Geertruida, kniel voor me neer” en ik knielde voor hem en dacht dat ik bij hem moest biechten. Maar niets was minder waar want de kapelaan liet zijn broek zakken en ik zag een grote bobbel in zijn broek.
Tot mijn ontsteltenis liet hij ook zijn onderbroek zakken en zag ik voor het eerst van mijn leven een lul van een man, een lul die ook nog rechtop stond. “Geertruida, je moet me pijpen dat zal jij later ook moeten bij je toekomstige echtgenoot” en ik wist werkelijk niet wat hij bedoelde. De kapelaan nam mijn hoofd stevig vast en “Vooruit Geertruida, doe ik je mond open” en hij duwde zijn lul in mijn mond. Ik walgde van de vieze smaak en probeerde mijn hoofd terug te trekken maar de kapelaan hield mijn hoofd stevig vast en ging heen en weer in mijn mond. Net zolang dat hij klaarkwam en zijn viezigheid in mijn mond spoot en ik gedwongen werd het door te slikken. De kapelaan liet mijn hoofd los en ik stond op en holde naar de badkamer en spoelde eindeloos mijn mond. Terug in mijn slaapkamer bleek de kapelaan verdwenen te zijn en wilde ik me aankleden maar mijn broekje dat ik had klaargelegd was verdwenen.
Weer beneden om het avondmaal klaar te maken deed de kapelaan net of er niets gebeurd was. Ik durfde er ook niet over te beginnen. Ook de dag erop ging ik zoals altijd naar de vroegmis die door de kapelaan werd opgedragen. De hele dag was Jozef op pad naar verenigingen waar hij geestelijk adviseur van was, zoals de bond van katholieke geitenfokkers. Tegen de avond kwam hij terug voor de avondmaaltijd en voor eerst schonk hij ook voor mij een glaasje (mis)wijn. De avond verliep rustig en tegen 10 uur ging ik naar boven, kleedde me uit, deed mijn nachthemdje en broekje aan en kroop in bed. Ik lag er nauwelijks in of de deur ging open en tot mijn verbijstering kwam Jozef met alleen een broekje aan naar binnen. Jozef lichtte het dek op en kwam naast me liggen.
Jozef duwde me op mijn rug en ik voelde zijn hand op mijn borsten en raakte door de stof mijn tepels aan. Hij schoof mijn hemdje omhoog tot boven mijn borsten en bekeek en voelde mijn borsten. Mijn hemdje ging uit en Jozef likte aan mijn tepels en zoog er zelfs aan. Zijn hand ging over mijn lichaam omlaag en opeens lag zijn hand op mijn kutje. Steeds opnieuw ging zijn hand over mijn kutje, wat ik zelf ook vaak deed, maar nu voelde het heel anders. Jozef duwde het dek verder omlaag, lichtte mijn broekje op en zijn hand gleed naar binnen en ik voelde zijn nu echt zijn hand over mijn kutje gaan. Hij spreidde mijn benen zoveel mogelijk. Ook ging Jozef met een vinger tussen mijn schaamlippen door en raakte mijn genotsknopje aan.
Jozef schoof omlaag en knielde tussen mijn gespreide benen en bekeek mijn kutje van dichtbij. Met zijn duim ging over mijn genotsknopje heen en even later voelde ik dat hij met een vinger bij me binnendrong. Steeds dieper ging hij en ging heen en weer en neukte me zo. Was het daarbij maar gebleven maar Jozef trok zijn broekje uit en ging op me liggen. Ik probeerde hem van me af te duwen maar was niet tegen hem opgewassen. Jozef duwde zijn lul in mijn kutje en begon me harde stoten onbarmhartig te neuken. Even hoopte ik dat hij zeker als kapelaan voor het zingen de kerk zou verlaten maar dat was ijdele hoop en spoot me vol met zijn zaad. Hij bleef maar doorgaan net zolang totdat zijn lul slap werd.
Binnen de kortste keren was hij van af en zonder ook maar iets van mij aan te trekken verdween hij met z’n broekje uit mijn slaapkamer. Mij in ontredderde staat achterlatend. De volgende dag deed Jozef of er niets gebeurd was. Een paar weken later bleef mijn ongesteldheid weg en was ik steeds misselijk. Op eigen houtje ging ik naar de dorpsdokter die me vertelde dat ik in verwachting was. Nadat ik bij hem weg was informeerde hij zonder mijn toestemming de pastoor. Die nam meteen maatregelen om een schandaal te voorkomen. Jozef werd in overleg met de bisschop van Roermond binnen een paar dagen overgeplaatst. De pastoor informeerde ook de pastoor van onze parochie in Amsterdam dat ik de kapelaan had verleid tot seks en ik nu in verwachting was.
Mijn vader moest op de pastorie komen om te vernemen wat er gebeurd was. Mijn vader werd uit het kerkbestuur gezet en ik werd door mijn ouders naar een zus van mijn moeder in Bolsward gestuurd zodat de parochianen en buurtbewoners onwetend werden gehouden. Ik ging met hangende pootjes naar Bolsward en werd daar tot mijn grote vreugde allerhartelijkst en liefdevol ontvangen. Zelf hadden oom Daan en tante Maria geen kinderen en beschouwden mij van toen af als hun kind. Misschien speelde ook mee dat zij het katholieke geloof achter zich gelaten hadden. Zoveel maanden later werd Willibrord geboren en liet ik het weten aan mijn ouders. Maar geen enkele reactie kreeg ik.
Tot zover wat mijn moeder allemaal heeft moeten meemaken in haar jonge jaren. Gelukkig vond ze jaren later mijn vader die mijn halfbroer Willibrord als zijn eigen kind beschouwde.
