In ‘Ik ben de zonde waard 1 t/m 4’ vertelde ik, Trieneke, over mijn reis naar de boerderij van mijn oom in Bretagne. Hoe ik daar verkracht werd door een paar boerenpummels met behulp van een paar boerenmeiden. Hoe ik uiteindelijk de boerderij van mijn oom overnam samen met Fabiënne een van die boerenmeiden en we tenslotte trouwden.
Het samenwonen van twee lesbische vrouwen riep in het dorp veel weerstand op maar de pastoor gaf toch zijn zegen aan ons. Helaas is de pastoor vertrokken en werd hij niet vervangen en we moesten samen met drie andere dorpen het met een pastoor doen. Deze pastoor is een hardliner in de leer. In de eerste preek sprak hij hel en verdoemenis uit over tegennatuurlijke seks en vooral ook tegen seks van twee vrouwen in het bijzonder. De gehele kerk keek naar ons. Dit leidde tot een gruwelijke gebeurtenis voor Fabiënne en mij. Het noopte ons de boerderij te verkopen en verblijven nu in Nederland in afwachting ons vertrek naar Canada waar wij een boerderij willen kopen en een nieuw leven beginnen.
Terwijl het samen zo heerlijk hadden en bijna elke dag wij ons voor elkaar uitkleden en elkaars borsten en kut verwenden. Wij neukten elkaar met de vingers tot we allebei gillend klaarkwamen. Fabiënne had op internet een voorbindlul besteld en ik vond het heerlijk om haar te pijpen en daarna door haar geneukt te worden en het liefst op ‘n hondjes. Fabiënne noemde dat dekken. Ook was het heerlijk als Fabiënne mij pijpte en ik haar neukte. Elke dag weer pijpten we elkaar en neukten we elkaar.
Wat is ons in Frankrijk overkomen:
Op zaterdag 25 juni 2022, een dag die ik nooit zal vergeten, vroeg in de ochtend stonden plots 2 auto’s op ons erf waarvan een met aanhang. Acht jongens met bivakmutsen op en twee duitse herders drongen bij ons binnen en sleurden ons naar de stal. Daar werd hardhandig ons de kleren van het lijf gerukt en waren wij helemaal naakt. Onze handen werden vastgebonden op onze rug. Fabiënne en ik moesten knielen en voorover buigen en onze benen werden gespreid. De jongens lieten hun broek zakken en lieten trots hun lul aan ons zien. Een knielde achter me en duwde zijn lul in mijn kut en begon mij te verkrachten. Een andere jongen knielde voor me en dwong mij zijn lul in mijn mond te nemen en hem te pijpen. Ook Fabiënne werd door een jongen verkracht en en moest een andere jongen pijpen. De twee andere jongens namen voortdurend foto’s en jutten de jongens die ons verkrachten en die we moesten pijpen op met allerlei schunnigheden. De jongen die mij verkrachtte stootte steeds harder en dieper in mijn kut en de andere jongen pakte mijn hoofd stevig vast en duwde zijn lul nog dieper in mijn keel.
Ik voelde dat de jongen die mij verkrachtte ging komen en ik hoopte tegen beter weten in dat hij zich tijdig terug zou trekken. Maar hij kwam klaar en spoot zijn zaad diep in mijn kut. Meteen daarna kwam de jongen die ik moest pijpen klaar en hij spoot zijn zaad in mijn mond en was gedwongen alles door te slikken. Ze trokken zich terug en meteen daarna namen de andere vier kerels hun plaats in en weren we nogmaals verkracht een moesten we pijpen. We hoopten dat ze ons verder met rust zou laten maar niets bleef ons bespaard. We moeten zo geknield blijven en de jongens brachten de honden naar ons toe. Eerst snuffelden ze onze kut en anus en even likten met hun ruwe tong onze kut. Ze jutten de honden op met “Vooruit dekken die teven”. We werden door de honden besprongen die probeerden hun lul in onze kut te krijgen. Pas na keer lukte het bij mij en werd ik hardhandig door de hond gedekt, eigenlijk verkracht. En de jongens maar lachen. Mijn rug en de zijkant van mijn borsten zaten vol met krassen van hun scherpe nagels. Ze spoten ons vol met hun zaad, zoveel zelfs dat het uit onze kut liep.
Weer kwam er geen eind aan ons lijden. We moesten opstaan en vooroverbuigen en onze benen werden gespreid. We kregen harde slagen op onze billen met een karwats. Van elke jongen vijf keer. Zouden ze ons eindelijk met rust laten? Maar hadden we het mis.
We moesten mee naar buiten en de jongens haalden twee kruizen van de aanhangwagen en legden die op de grond. Hoe we ons ook verzetten we werden op op het kruis gelegd en met touwen vastgebonden. Ze maakten een kuil en de kruizen werden opgetrokken en rechtop gezet naast elkaar. Ze zetten bij ieder kruis een bord met in het Frans: “Hier hangt een pot”. Ze hadden waterpistolen meegenomen en we werden op onze kut en borsten nat gespoten. Ook hadden rietstengels bij zich pluimen waarmee ze ons kietelden en hadden de grootste schik ons te vernederen en te pesten. Een kwartier later vertrokken ze en hingen we daar. Tegen een uur of twaalf kwamen er allerlei auto’s, fietsen en wandelaars naar ons toe die foto’s van ons maakten en allerlei schunnigheden naar ons riepen. Ook haalden ze bezems uit de schuur en gingen er mee over onze borsten en kut tot grote vreugde van de omstanders. Het ging de middag zo door en toen om een uur of zes de laatste vertrokken waren hoopten dat de kerels weer terug zouden komen. Maar ze kwamen ziet.
De hele avond hebben we aan het kruis moeten hangen. Pas tegen 10:30 kwamen ze terug. Gelukkig zonder de honden. We werden van het kruis afgehaald en naar de schuur gebracht en weer werden we verkracht en moesten we ze pijpen. Eindelijk vertrokken ze en wij renden naar de douche waar we elkaars kut met de handdouche trachten schoon te spuiten. In onze slaapkamer was alles over hoop gehaald en waren al onze broekjes verdwenen. Wij belden de volgende ochtend naar de Gendarmerie en binnen een uur stonden er twee mannelijke gendarmes op de stoep. Ze wilden alles tot in het kleinste detail van ons weten wat wij verschrikkelijk vonden. Ze vertrokken zonder dat ze iets konden toezeggen.
Het werd het gesprek van de dag in het dorp. De meeste bewoners en vooral de vrouwen vonden het onze eigen schuld, we verdienden niet beter. Terwijl iedereen wist wie de jongens waren die ons verkracht hadden hield iedereen zijn mond. De foto’s die iedereen genomen had circuleerden door het hele dorp. En zelfs naar buiten. De regionale krant ‘Le Journal Ouest-France’ besteedde er zelfs een hele pagina aan en plaatste er een foto bij waar wij aan het kruis hingen. Onze tepels en kut waren afgeplakt. De Gendarme kon verder niets voor ons doen.
De grootste klap kreeg Fabiënne nog te verduren. Omdat haar broer van 16 iets zei wat hij niet kon weten zonder er bij geweest te zijn moest hij toegeven een van de jongens te zijn geweest. Het was verschrikkelijk voor haar. Haar eigen broer te moeten pijpen en dat zij door hem verkracht was en met een karwats op haar blote billen geslagen. Het was voor ons onmogelijk daar te blijven wonen en hebben de boerderij te koop gezet en zijn naar Nederland vertrokken.
